آیه ۱ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره انعام اولین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به آفرینش عالم هستی است و تأکید آن بر خلقت آسمانها و زمین و قرار داده شدن ظلمات و نور در این نظام حکیمانه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، ستایش خداوندی را که آسمانها و زمین را آفریده، و تاریکیها و روشنایها را پدید آورده است، با این همه کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیدهاند (غیر او را) با پروردگارشان برابر میدانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، سپاس خداوندی را که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکی و روشنایی را پدید آورد، آنگاه کافران برای پروردگارشان شریک قائل میشوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: نخستین آیه این سوره با حمد و ستایش خداوند شروع شده است و ابتدا درباره آفرینش آسمانها و زمین سخن گفته میشود. در ادامه آیه به خلقت ظلمات و نور اشاره شده است. به گفته مکارم، مشرکان و کافران به جای اینکه از این نظام پر از تدبیر و حکمت به توحید برسند؛ برای خداوند یکتا شریک قائل میشوند. از نظر وی، در آیه عقیده مشرکان با کلمه «ثم» آمده و این مطلب نشاندهنده آن است که توحید یک اصل فطری در وجود انسانهاست و شرک بعدا به صورت یک انحراف از این اصل شکل گرفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۴۵-۱۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
