آیه ۲۰ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره انعام بیستمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که بسیاری از اهل کتاب به جهت پیشگوییها و بشارات کتابهای آسمانیشان از آمدن پیامبر اسلام آگاهی داشتند؛ اما هنگامیکه او ظهور کرد، این حقیقت را کتمان کردند و بر اساس متن آیه، این افراد همان خاسران در قیامت هستند که هرگز ایمان نیاوردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسانی که کتاب را بدیشان دادهایم آن را میشناسند آنگونه که فرزندانشان را میشناسند، کسانی که خود را ضایع کردهاند آنان ایمان نمیآورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اهل کتاب او [پیامبر] را به همان گونه میشناسند که فرزندانشان را میشناسند، کسانی که بر خود زیان زدهاند ایمان نمیآورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به اطلاع داشتن اهل کتاب از آمدن پیامبر اسلام اشاره دارد و میگوید: «آنهایی که کتاب آسمانی بر آنها نازل کردیم (اهل کتاب) به خوبی پیامبر را میشناسند؛ همانگونه که فرزندان خود را میشناسند. اما عدهای از آنها این حقیقت را کتمان میکنند.» در پایان آیه نیز گفته میشود: «تنها کسانی به این پیامبر ایمان نمیآورند که در زندگی دنیایی خود سرمایهشان را باختند، زیان کردند و هرگز به خدا و پیامبرش ایمان نیاوردند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۵۰۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.