بدون تصویر

آیه ۳۶ سوره انعام

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۶ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۳۶
شماره جزء۷
شماره حزب۲۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۶ سوره انعام سی و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به پیامبر اسلام دلداری می‌دهد و به او می‌گوید: «تنها کسانیکه گوش شنوا دارند، به تو ایمان می‌آورند. اما آنهایی که به لحاظ معنوی مرده‌اند؛ ایمان نمی‌آورند تا اینکه خداوند آنها را در قیامت برانگیزاند.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ آیهٔ ۳۶ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«تنها کسانی (دعوت تو را) اجابت می‌کنند که می‌شنوند، و مردگان را خداوند برمی‌انگیزد، سپس به‌سوی او باز گردانده می‌شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«فقط کسانی که گوش شنوا[ی حق‌] دارند، لبیک اجابت می‌گویند، و مردگان را خداوند بر می‌انگیزد، سپس [همگان‌] به سوی او بازگردانده می‌شوند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیات قبل، قرآن برای دلداری پیامبر اسلام می‌گوید: «آنهایی که گوش شنوا دارند، دعوت تو را می‌پذیرند. اما آنهایی که مرده‌اند؛ ایمان نمی‌آورند تا زمانی که در قیامت برانگیخته شوند.» به گفته مکارم، منظور از مرگ در اینجا مرگ معنوی است و اشاره به مشرکان می‌باشد. به گفته او، مشرکان در آن روز با مشاهده صحنه‌های قیامت ایمان می‌آورند، اما دیگر این ایمان برایشان سودی ندارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.