آیه ۲۸ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره انعام بیست و هشتمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه مشرکان دروغگو خوانده شدهاند. چراکه براساس متن آیات، بیداری آنها در قیامت موقتی است و پس از دیدن نتایج اعمال زشتشان رخ داده است؛ لذا قرآن سخنان ایشان را ادعای دروغ دانسته و آنها را سزاوار عذاب الهی میداند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا كَانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هر آنچه آنان از پیش پنهان میکردند بر ایشان آشکار میشود، و اگر به دنیا برگردانده شوند باز سراغ چیزی میروند که از آن نهی شدهاند، و آنان دروغگویانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آری آنچه در گذشته پنهان میداشتند بر آنان آشکار شد و اگر باز گردانده میشدند، بیشک به همانچه از آن نهی شده بودند، بر میگشتند و آنان دروغگو هستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه سخنان مشرکان در قیامت را آرزوی دروغ میخواند و این حالات آنها را دائمی و پابرجا نمیداند. براساس متن آیه چنین آمده است: «این سخنان آرزوی دروغینی بیش نیست، این سخنان تنها به خاطر دیدن نتایج شوم و زشت کارهای خودشان است که برایشان آشکار شده. بر فرض محال، آنان بار دیگر هم به دنیا برگردند به سراغ همان کارهایی میروند که از آن نهی شده بودند؛ لذا آنها در ادعایشان صادق نیستند و دروغ میگویند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۵۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.