بدون تصویر

آیه ۲۶ سوره انعام

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۶ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۲۶
شماره جزء۷
شماره حزب۲۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۶ سوره انعام بیست و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نقش گمراه کنندگی مشرکان اشاره شده است که براساس متن آیه، آنها نه تنها خودشان گمراهند؛ بلکه دیگران را نیز به گمراهی می‌کشانند و مانع از رسیدن و شنیدن حقایق به انسان‌های دیگر می‌شوند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِنْ يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ آیهٔ ۲۶ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و آنان (مردم) را از آن باز می‌دارند و خودشان نیز از آن دوری می‌گزینند، و هلاک نمی‌کنند مگر خودشان را و(لی) نمی‌فهمند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و ایشان [دشمنان را] از او [پیامبر] دور می‌دارند ولی خود نیز از او دور می‌مانند، جز خود را به نابودی نمی‌اندازند ولی نمی‌دانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن به این نکته اشاره دارد که مشرکان پیوسته تلاش می‌کنند تا جلوی هدایت افراد حق طلب را بگیرند و آنها را از پیمودن این راه بازدارند. براساس متن آیه، آنها دیگران را از نزدیک شدن به پیامبر نهی می‌کنند و خودشان نیز از او فاصله می‌گیرند. در پایان آیه، قرآن سرانجام کار آنان را چنین بیان کرده است: «آنان تلاش‌هایشان به ضرر خودشان است و تنها خود را هلاک و نابود می‌کنند. درحالیکه این مطلب را هم درک نمی‌کنند و بر آن آگاهی ندارند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.