آیه ۱۴۹ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۴۹ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۹ سوره انعام صد و چهل و نهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه دلیل دیگری برای ابطال سخن مشرکان مبنی بر جبری بودن اعمال بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: خدا دارای دلیل و حجت بالغ و رسالت است، و اگر میخواست همه شما را هدایت میکرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو حجت رسا و روشن از آن خداوند است، و اگر میخواست همگی شما را هدایت میکرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه دلیل دیگری را برای ابطال ادعای مشرکان بیان میکند: «ای پیامبر بگو خداوند دلایل روشن دربارهٔ توحید و احکام حلال و حرام برای شما اقامه کرده و به وسیله پیامبران و از طریق عقل خودتان به شما نمایانده است، به طوریکه هیچگونه عذری باقی نمانده است.» در پایان آیه نیز چنین آمده است که اگر خداوند بخواهد همه شما را میتواند از طریق جبر هدایت کند، اما این ایمان و هدایت ارزشی نخواهد داشت. سپس مکارم در تفسیر این آیه روایتی را از موسی بن جعفر آورده که مضمون روایت چنین است: خداوند بر مردم دو حجت دارد. حجت آشکار و پنهان. حجت آشکار رسولان و امامان هستند و حجت نهان عقول و افکار.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۷۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۲۴–۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
