آیه ۶۲ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۲ سوره انعام''' شصت و دومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به رسیدگی اعمال انسانها در دادگاه الهی در [[روز قیامت]] است که در مدت زمان کوتاهی این حسابرسی توسط پروردگار انجام میگیرد. | '''آیه ۶۲ سوره انعام''' شصت و دومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به رسیدگی اعمال انسانها در دادگاه الهی در [[روز قیامت]] است که در مدت زمان کوتاهی این حسابرسی توسط پروردگار انجام میگیرد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به آخرین مرحله کار انسان اشاره دارد و میگوید: «انسانها با پروندههای تنظیم شده از اعمالشان در [[روز رستاخیز]] به سوی [[خدا|خداوند]] بازمیگردند و در نزد او به حسابرسی اعمالشان رسیدگی میگردد. خداوند نیز با سرعت به تمام حسابهای آنها رسیدگی میکند که براساس برخی [[روایات]] به اندازه زمان دوشیدن یک گوسفند انجام میپذیرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به آخرین مرحله کار انسان اشاره دارد و میگوید: «انسانها با پروندههای تنظیم شده از اعمالشان در [[روز رستاخیز]] به سوی [[خدا|خداوند]] بازمیگردند و در نزد او به حسابرسی اعمالشان رسیدگی میگردد. خداوند نیز با سرعت به تمام حسابهای آنها رسیدگی میکند که براساس برخی [[روایات]] به اندازه زمان دوشیدن یک گوسفند انجام میپذیرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۵–۲۷۶|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۶۲ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۲ سوره انعام شصت و دومین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به رسیدگی اعمال انسانها در دادگاه الهی در روز قیامت است که در مدت زمان کوتاهی این حسابرسی توسط پروردگار انجام میگیرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس بهسوی خداوند، سَرور حقیقیشان برگردانده میشوند هان! فرمان از آن اوست و او سریعترین حسابگران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه به سوی خداوند، که سرور راستینشان است، بازگردانده میشوند، بدانید که حکم او راست و او سریعترین حسابرسان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به آخرین مرحله کار انسان اشاره دارد و میگوید: «انسانها با پروندههای تنظیم شده از اعمالشان در روز رستاخیز به سوی خداوند بازمیگردند و در نزد او به حسابرسی اعمالشان رسیدگی میگردد. خداوند نیز با سرعت به تمام حسابهای آنها رسیدگی میکند که براساس برخی روایات به اندازه زمان دوشیدن یک گوسفند انجام میپذیرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۷۵–۲۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.