بدون تصویر

آیه ۱۹ سوره طور: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع بهشت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع تقوا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۱۴

آیه ۱۹ سوره طور
مشخصات قرآنی
نام سورهطور
تعداد آیات سوره۴۹
شماره آیه۱۹
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۹ سوره طور نوزدهمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به نعمت‌های بهشتیان است که در باغ‌های بهشت، از آنها با بهترین شکل و در نهایت احترام پذیرایی می‌شود و سپس علت این اکرام نیز بیان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ آیهٔ ۱۹ از سورهٔ ۵۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به پاداش آن‌چه کرده‌اید گوارا بخورید و بیاشامید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به خاطر آنچه کرده‌اید، به گوارایی بخورید و بیاشامید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آن باغ‌های پرنعمت الهی به بهشتیان گفته می‌شود: «بخورید و بیاشامید؛ گوارایتان! اینها همه به خاطر اعمالی است که انجام می‌دادید.» به گفته مکارم، تعبیر «هنیئا» اشاره به این مطلب است که خوراک‌ها و نوشیدنی‌های بهشتی عوارض مطلوبی ندارد. همچنین مشقت و سختی نیز برای به‌دست آوردن‌شان متحمل نمی‌شوند و ترسی نیز از تمام شدن آن وجود ندارد. ضمن اینکه این کلام فرشتگان برای بهشتیان لطف و گوارایی دیگری دارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.