آیه ۷۰ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۰ سوره انعام''' هفتادمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه دستور به دوری از کسانی است که دینشان را به سرگرمی و بازی گرفتهاند و در ادامه به [[پیامبر اسلام]] فرمان داده شده که اینگونه افراد را نسبت به مسئله [[معاد]] و حسابرسی اعمالشان در [[آخرت]] هشدار دهد. | '''آیه ۷۰ سوره انعام''' هفتادمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه دستور به دوری از کسانی است که دینشان را به سرگرمی و بازی گرفتهاند و در ادامه به [[پیامبر اسلام]] فرمان داده شده که اینگونه افراد را نسبت به مسئله [[معاد]] و حسابرسی اعمالشان در [[آخرت]] هشدار دهد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به پیامبر اسلام دستور میدهد از کسانیکه دین و آیین خود را به بازی گرفتهاند و به آن به چشم بازیچه نگاه میکنند، دوری گزیند و آنها راه به حال خودشان واگذارد. در ادامه آیه نیز به پیامبر اسلام فرمان داده شده که آنها را نسبت به اعمالشان و بازگشت به سوی خدا هشدار دهد و سپس به گوشهای از وضعیت آنان در [[قیامت]] اشاره شده است تا بلکه بازگردند. بر اساس متن آیه، در آن روز آنها در برابر خداوند نه حامی و یاوری ندارند و نه شفاعت کنندهای و هیچگونه غرامت و جریمهای که بتواند آنها را از مجازات برهاند، از ایشان پذیرفته نخواهد شد. همچنین یکی از مجازاتهای آنان اینست که نوشابهای از آب داغ و سوزان به همراه [[عذابی]] دردناک برایشان مهیا و آماده گردیده است و در آخر آیه با جمله «بما کانوا یکفرون» بر این نکته تأکید میشود که این مجازاتها و سختیها به خاطر اصرار بر [[کفر|کفری]] است که آنها در دنیا نسبت به دین [[حق]] و آیات الهی داشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به پیامبر اسلام دستور میدهد از کسانیکه دین و آیین خود را به بازی گرفتهاند و به آن به چشم بازیچه نگاه میکنند، دوری گزیند و آنها راه به حال خودشان واگذارد. در ادامه آیه نیز به پیامبر اسلام فرمان داده شده که آنها را نسبت به اعمالشان و بازگشت به سوی خدا هشدار دهد و سپس به گوشهای از وضعیت آنان در [[قیامت]] اشاره شده است تا بلکه بازگردند. بر اساس متن آیه، در آن روز آنها در برابر خداوند نه حامی و یاوری ندارند و نه شفاعت کنندهای و هیچگونه غرامت و جریمهای که بتواند آنها را از مجازات برهاند، از ایشان پذیرفته نخواهد شد. همچنین یکی از مجازاتهای آنان اینست که نوشابهای از آب داغ و سوزان به همراه [[عذابی]] دردناک برایشان مهیا و آماده گردیده است و در آخر آیه با جمله «بما کانوا یکفرون» بر این نکته تأکید میشود که این مجازاتها و سختیها به خاطر اصرار بر [[کفر|کفری]] است که آنها در دنیا نسبت به دین [[حق]] و آیات الهی داشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۲–۲۹۵|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره انعام]]، ششمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حجر]] و پیش از [[سوره صافات]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در [[مکه]] نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۸۲|ف=سوره انعام}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره انعام]]، ششمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حجر]] و پیش از [[سوره صافات]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در [[مکه]] نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۸۲|ف=سوره انعام}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۷۰ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۰ سوره انعام هفتادمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه دستور به دوری از کسانی است که دینشان را به سرگرمی و بازی گرفتهاند و در ادامه به پیامبر اسلام فرمان داده شده که اینگونه افراد را نسبت به مسئله معاد و حسابرسی اعمالشان در آخرت هشدار دهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِنْ تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانی را ترک کن دینشان را به بازیچه گرفته، و زندگی دنیا آنان را فریب دادهاست و به وسیله این (قرآن) پند و اندرز بده، مبادا کسی به سبب آنچه انجام دادهاست هلاک شود، درحالیکه به جز خدا برای او کار ساز و شفاعتکنندهای نیست و اگر چنین کسی (برای رهایی خود) هرگونه فدیهای بدهد از او گرفته نمیشود، ایشان کسانیاند که به سبب آنچه انجام دادهاند هلاک شدهاند، برای آنان به سبب کفری که ورزیدهاند شرابی از آب داغ و عذابی دردناک است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی را که دینشان را [چون] بازی و سرگرمی گرفتهاند و زندگانی دنیا فریبشان داده است، رها کن و به آن پند بده، تا مبادا کسی به سبب کار و کردارش به مهلکه افتد، که او را در برابر خداوند نه یاوری هست و نه شفیعی، و اگر هر فدیهای بدهد، از او پذیرفته نمیشود، اینان کسانی هستند که به سبب کار و کردارشان به مهلکه افتادهاند، و به خاطر کفری که ورزیدهاند، نوشابهای از آب گرم و عذابی دردناک [در پیش] دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به پیامبر اسلام دستور میدهد از کسانیکه دین و آیین خود را به بازی گرفتهاند و به آن به چشم بازیچه نگاه میکنند، دوری گزیند و آنها راه به حال خودشان واگذارد. در ادامه آیه نیز به پیامبر اسلام فرمان داده شده که آنها را نسبت به اعمالشان و بازگشت به سوی خدا هشدار دهد و سپس به گوشهای از وضعیت آنان در قیامت اشاره شده است تا بلکه بازگردند. بر اساس متن آیه، در آن روز آنها در برابر خداوند نه حامی و یاوری ندارند و نه شفاعت کنندهای و هیچگونه غرامت و جریمهای که بتواند آنها را از مجازات برهاند، از ایشان پذیرفته نخواهد شد. همچنین یکی از مجازاتهای آنان اینست که نوشابهای از آب داغ و سوزان به همراه عذابی دردناک برایشان مهیا و آماده گردیده است و در آخر آیه با جمله «بما کانوا یکفرون» بر این نکته تأکید میشود که این مجازاتها و سختیها به خاطر اصرار بر کفری است که آنها در دنیا نسبت به دین حق و آیات الهی داشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۹۲–۲۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
