آیه ۱۱۸ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۸ سوره انعام''' صد و هجدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] و [[مسلمانان]] دستور داده میشود که تنها از چیزهایی (گوشتها) بخورند که بر آن نام [[خدا]] برده شده است. | '''آیه ۱۱۸ سوره انعام''' صد و هجدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] و [[مسلمانان]] دستور داده میشود که تنها از چیزهایی (گوشتها) بخورند که بر آن نام [[خدا]] برده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در میان [[مشرکان]] [[عرب]] رسم بود که برای [[بتپرستی|بتهایشان]] حیواناتی را [[قربانی]] میکردند و از گوشت آن | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در میان [[مشرکان]] [[عرب]] رسم بود که برای [[بتپرستی|بتهایشان]] حیواناتی را [[قربانی]] میکردند و از گوشت آن میخوردند؛ لذا در این آیه به پیامبر و مسلمانان فرمان داده شده که تنها از گوشتهایی بخورند که بر آن نام خدا برده شده است. به گفته مکارم، معنا و مفهوم آیه این است که [[ایمان]] فقط به گفتار و [[باور|عقیده]] نیست، بلکه در عمل نیز باید آشکار و روشن باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۷–۴۱۸|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۲۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۸ سوره انعام صد و هجدهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث به پیامبر و مسلمانان دستور داده میشود که تنها از چیزهایی (گوشتها) بخورند که بر آن نام خدا برده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس بخورید از آنچه نام خدا بر آن برده شده است اگر شما به آیات او ایمان دارید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«باری اگر به آیات خداوند ایمان دارید [فقط] از آنچه نام خدا را [به هنگام ذبحش] بردهاند، بخورید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در میان مشرکان عرب رسم بود که برای بتهایشان حیواناتی را قربانی میکردند و از گوشت آن میخوردند؛ لذا در این آیه به پیامبر و مسلمانان فرمان داده شده که تنها از گوشتهایی بخورند که بر آن نام خدا برده شده است. به گفته مکارم، معنا و مفهوم آیه این است که ایمان فقط به گفتار و عقیده نیست، بلکه در عمل نیز باید آشکار و روشن باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۴۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۴۱۷–۴۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
