آیه ۲۷ سوره طور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۷ سوره طور''' بیست و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۷ سوره طور''' بیست و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به ادامه گفتگوی [[بهشت|بهشتیان]] اشاره شده که آنها از منت [[خداوند]] بر خودشان و حفظ آنان از [[عذاب]] سنگین الهی سخن میگویند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که [[قرآن]] در ادامه سخنان بهشتیان را چنین بیان کرده است: «خداوند بر ما منت گذاشت و رحمت او شامل حال ما شد و از عذاب کشنده ما را حفظ کرد.» به گفته مکارم، این یادآوری جزئیات زندگی گذشته و مقایسه آن با زندگی کنونیشان باعث میشود آنها به ارزش نعمتهای الهی بیشتر پی ببرند و این نعمات لذت بیشتری برایشان داشته باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۷-۴۳۸|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع بهشت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع جهنم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۱۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۷ سوره طور بیست و هفتمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به ادامه گفتگوی بهشتیان اشاره شده که آنها از منت خداوند بر خودشان و حفظ آنان از عذاب سنگین الهی سخن میگویند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب آتش حفظ کرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس خداوند بر ما منت نهاد [و نعمت داد] و ما را از عذاب آتشباد [جهنم] در امان داشت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در ادامه سخنان بهشتیان را چنین بیان کرده است: «خداوند بر ما منت گذاشت و رحمت او شامل حال ما شد و از عذاب کشنده ما را حفظ کرد.» به گفته مکارم، این یادآوری جزئیات زندگی گذشته و مقایسه آن با زندگی کنونیشان باعث میشود آنها به ارزش نعمتهای الهی بیشتر پی ببرند و این نعمات لذت بیشتری برایشان داشته باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۳۷-۴۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
