آیه ۴۴ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر بصری |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۴ سوره انعام''' چهل و چهارمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از | '''آیه ۴۴ سوره انعام''' چهل و چهارمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیا | ||
<references /> | |||
<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوره ی انعام}}</ref> | |||
ت [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به این مطلب اشاره شده است که هنگامیکه سختیها باعث نشد که امتهای پیشین بیدار و متذکر شوند، [[خداوند]] بر ایشان [[نعمت]]<nowiki/>های فراوانی فرستاد و آنها غرق در سرمستی و خوشحالی رفاه و نعمت شدند، پس در این هنگام بود که خداوند ناگهان آنها را با نزول [[عذاب]] غافلگیر ساخت. | |||
== متن == | == متن == | ||
نسخهٔ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۴۴ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۴ سوره انعام چهل و چهارمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیا
[۱] ت مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به این مطلب اشاره شده است که هنگامیکه سختیها باعث نشد که امتهای پیشین بیدار و متذکر شوند، خداوند بر ایشان نعمتهای فراوانی فرستاد و آنها غرق در سرمستی و خوشحالی رفاه و نعمت شدند، پس در این هنگام بود که خداوند ناگهان آنها را با نزول عذاب غافلگیر ساخت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۲][۳]
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۴]
«پس چون آنچه را که به آن پند داده شده بودند فراموش کردند، درهای هر چیزی را بر آنان گشودیم تا هنگامی که به آنچه بدیشان داده شده بود شاد و خوشحال شدند، ما ناگهان ایشان را گرفتیم و آنان یکباره ناامید شدند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۵]
«آنگاه چون پند و هشدارها را فراموش کردند، درهای نعمت را بر آنان گشودیم و چون بدانچه دریافته بودند سرمست شدند، ناگهان فرو گرفتیمشان و آنگاه بود که نومید شدند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه راه دیگری را برای بیدار ساختن امتهای گذشته عنوان کرده است. بنابر متن آیه، هنگامیکه آنها از سختیها درس نگرفتند و بیدار نشدند؛ خداوند نیز انواع نعمتها را برایشان فرستاد، اما آنها غرق شادی و سرمستی نعمت گردیدند. پس در این زمان بود که ناگهان خداوند مجازاتشان کرد و تمام درهای امید بر ایشان بسته شد.[۶]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۷]
پانویس
ارجاعات
- ↑ سوره ی انعام.
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۵۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۹۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۳۶–۲۳۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
