بدون تصویر

آیه ۵ سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۵ سوره ذاریات''' پنجمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات چهارگانه [[سوگند|سوگنددار]] در ابتدای سوره، در این آیه به [[وعده‌]]<nowiki/>ای اشاره می‌شود که قطعا صادق و راست است و محقق می‌گردد.
'''آیه ۵ سوره ذاریات''' پنجمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات چهارگانه [[سوگند|سوگنددار]] در ابتدای سوره، در این آیه به [[وعده]]<nowiki/>ای اشاره می‌شود که قطعاً صادق و راست است و محقق می‌گردد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در پنجمین آیه به مسئله [[معاد]] اشاره دارد و آن را وعده صادق و راستی دانسته است که قطعا محقق می‌گردد و تخلفی در آن نیست. به گفته مکارم، برخی [[مفسران]] عبارت «ما توعدون» را در این آیه به معنای گسترده‌تری دانسته و آن را مربوط به تمام وعده‌های [[خداوند]] در دنیا، تقسیم ارزاق، مجازات [[گناه‌کاران]] در [[آخرت]] و برپایی [[قیامت]] معنا کرده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۹-۳۱۰|ج=۲۲}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در پنجمین آیه به مسئله [[معاد]] اشاره دارد و آن را وعده صادق و راستی دانسته است که قطعاً محقق می‌گردد و تخلفی در آن نیست. به گفته مکارم، برخی [[مفسران]] عبارت «ما توعدون» را در این آیه به معنای گسترده‌تری دانسته و آن را مربوط به تمام وعده‌های [[خداوند]] در دنیا، تقسیم ارزاق، مجازات [[گناه‌کاران]] در [[آخرت]] و برپایی [[قیامت]] معنا کرده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۹–۳۱۰|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۶

آیه ۵ سوره ذاریات
مشخصات قرآنی
نام سورهذاریات
تعداد آیات سوره۶۰
شماره آیه۵
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵ سوره ذاریات پنجمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات چهارگانه سوگنددار در ابتدای سوره، در این آیه به وعدهای اشاره می‌شود که قطعاً صادق و راست است و محقق می‌گردد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ آیهٔ ۵ از سورهٔ ۵۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان آنچه که وعده داده می‌شوید راست است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«که همانا آنچه به شما وعده داده‌اند راست و درست است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در پنجمین آیه به مسئله معاد اشاره دارد و آن را وعده صادق و راستی دانسته است که قطعاً محقق می‌گردد و تخلفی در آن نیست. به گفته مکارم، برخی مفسران عبارت «ما توعدون» را در این آیه به معنای گسترده‌تری دانسته و آن را مربوط به تمام وعده‌های خداوند در دنیا، تقسیم ارزاق، مجازات گناه‌کاران در آخرت و برپایی قیامت معنا کرده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.