آیه ۳۰ سوره نور: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۰ سوره نور''' سیامین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۰ سوره نور''' سیامین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[احکام]] نگاه کردن اشاره شده و در آن دستور داده شده که مردان [[مؤمن]] چشمهای خود را از نگاه کردن به زنان [[نامحرم]] فروگیرند و [[عفت]] و پاکدامنی ورزند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به مردان مؤمن دستور میدهد چشمانشان را از نگاه به زنان نامحرم و آنچه که دیدنش [[حرام]] است، فروگیرند و همچنین دامان خود را از [[گناه]] و آلودگی حفظ کنند. «یغضوا» (از ماده غض) در اصل به معنای کم کردن و نقصان است و لذا در این آیه نمیگوید: مؤمنان باید چشمها را ببندند، بلکه میگوید نگاه خود را کم و کوتاه کنند. دومین دستور نیز درباره حفظ فروج و دامان از گناه است و در برخی [[روایات]] منظور پوشانیدن عورت از نگاه دیگران است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۶-۴۳۸|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نور]]، بیست و چهارمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، صد و دومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حشر]] و پیش از [[سوره حج]] نازل شد. این | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نور]]، بیست و چهارمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، صد و دومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حشر]] و پیش از [[سوره حج]] نازل شد. این سورفره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۳۳|ف=سوره نور}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره نور سیامین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به احکام نگاه کردن اشاره شده و در آن دستور داده شده که مردان مؤمن چشمهای خود را از نگاه کردن به زنان نامحرم فروگیرند و عفت و پاکدامنی ورزند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به مردان مؤمن بگو: چشمان خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و پاكدامني ورزند، اين برايشان پاكيزهتر است، بیگمان خداوند از آنچه انجام میدهند آگاه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به مردان مؤمن بگو دیدگان [از نظر بازی] فرو گذارند، و ناموسشان را محفوظ بدارند، این برای آنان پاکیزهتر است، بیگمان خداوند به آنچه میکنند آگاه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به مردان مؤمن دستور میدهد چشمانشان را از نگاه به زنان نامحرم و آنچه که دیدنش حرام است، فروگیرند و همچنین دامان خود را از گناه و آلودگی حفظ کنند. «یغضوا» (از ماده غض) در اصل به معنای کم کردن و نقصان است و لذا در این آیه نمیگوید: مؤمنان باید چشمها را ببندند، بلکه میگوید نگاه خود را کم و کوتاه کنند. دومین دستور نیز درباره حفظ فروج و دامان از گناه است و در برخی روایات منظور پوشانیدن عورت از نگاه دیگران است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سورفره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۵۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۳۶-۴۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.