آیه ۷۲ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ ‏۲۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۷

آیه ۷۲ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۷۲
شماره جزء۷
شماره حزب۲۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷۲ سوره انعام هفتاد و دومین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه نماز و تقوا در اسلام و اهمیت مسئله معاد است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ آیهٔ ۷۲ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و اینکه نماز را برپا دارید، و از او بترسید، و او ذاتی است که نز او گرد آورده خواهید شد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اینکه نماز را برپا دارید و از او پروا کنید و اوست که به نزد او محشور می‌شوید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به این نکته اشاره دارد که مسلمانان علاوه بر توحید دستورات و احکامی دارند که موظف به انجام آن هستند. قرآن در اینجا از میان احکام به برپاداشتن نماز و سپس به رعایت تقوا اشاره کرده است. سپس برای اینکه بیان دارد که عالم آفرینش بدون هدف نبوده، به مسئله معاد و بازگشت دسته جمعی موجودات به سوی خداوند پرداخته است. به گفته مکارم، در این آیه کوتاه برنامه جامعی که پیامبر به سوی آن دعوت می‌کرده، ارائه شده است. برنامه‌ای که چهار اصل و رکن دارد. توحید، معاد، ارتباط و پیوند با خداوند و دوری از گناه و زشتی‌ها.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.