آیه ۴۷ سوره یس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع انفاق، +رده:آیههای با موضوع کفر، +رده:آیههای با موضوع رزق، +رده:آیههای با موضوع آدم (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین که در بیان حال و رفتار منکران [[آیات الهی]] بوده است، در این آیه دیالوگی از آن افراد با [[ایمان|مومنان]] منعکس شده است. بر اساس این آیه، به این گروه از منکران گفته شده است که در [[راه خدا]] از [[روزی|روزیای]] که [[خدا]] به آنها داده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین که در بیان حال و رفتار منکران [[آیات الهی]] بوده است، در این آیه دیالوگی از آن افراد با [[ایمان|مومنان]] منعکس شده است. بر اساس این آیه، به این گروه از منکران گفته شده است که در [[راه خدا]] از [[روزی|روزیای]] که [[خدا]] به آنها داده است، [[انفاق]] نمایند. در پاسخ به این درخواست، منکران گفتهاند که چطور به افرادی انفاق کنند که اگر خدا میخواست آنها را اطعام دهد، میداد. در پایان آیه به این گروه از افراد با انتقاد گفته شده است که «شما در [[ضلالت|گمراهی]] آشکار هستید».<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۱|ج=۱۸}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع آدم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع انفاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع رزق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع کفر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۴۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۸۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۷ سوره یس چهل و هفتمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به رفتار منکران آیات الهی در قبال توصیه به انفاق به نیازمندان اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هنگامیکه به آنان گفته شود: از چیزهائی که خدا روزیتان کرده است ببخشید، کافران به مؤمنان میگویند: آیا به کسی خوراک بدهیم که اگر خدا میخواست به او خوارک میداد، شما جز در گمراهی آشکار نیستید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون به ایشان گفته شود از آنچه خداوند به شما روزی داده است، بخشش کنید، کافران به مؤمنان گویند، آیا کسی را خوراک دهیم که اگر خداوند بخواهد خوراکش میدهد، شما جز در گمراهی آشکار نیستید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین که در بیان حال و رفتار منکران آیات الهی بوده است، در این آیه دیالوگی از آن افراد با مومنان منعکس شده است. بر اساس این آیه، به این گروه از منکران گفته شده است که در راه خدا از روزیای که خدا به آنها داده است، انفاق نمایند. در پاسخ به این درخواست، منکران گفتهاند که چطور به افرادی انفاق کنند که اگر خدا میخواست آنها را اطعام دهد، میداد. در پایان آیه به این گروه از افراد با انتقاد گفته شده است که «شما در گمراهی آشکار هستید».[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۲۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۴۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
