آیه ۳۲ سوره طور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره طور سی و دومین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه بار دیگر مشرکان مورد سرزنش قرار میگیرند و آنها را قومی طغیانگر میخواند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا خردهایشان آنانرا به این (سخنان) فرمان میدهد یا آنان گروهی سرکشند؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا مگر خردهایشان آنان را به این امر فرمان میدهد، یا مگر ایشان قومی طغیانگرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه مشرکان را شدیدتر از قبل، تهدید و سرزنش میکند: «آیا عقلهایشان آنان را به این اعمال دستور میدهد یا آنها قومی طغیانگرند؟!» به گزارش مکارم، «احلام» (جمع حُلُم) به معنای عقل است ولی به گفته راغب «حلم» در حقیقت به معنی «خویشتن داری به هنگام غضب و خشم» است که از نشانههای عقل بهحساب میآید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۴۷-۴۴۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
