بدون تصویر

آیه ۴۲ سوره قلم

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۲ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۴۲
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۲ سوره قلم چهل و دومین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال مباحث آیات پیشین، در این آیه به بخشی از وضعیت مشرکان و مجرمان در قیامت اشاره می‌شود و قرآن می‌گوید: «به خاطر بیاورید روزی را که از شدت ترس، ساق‌ها برهنه شوند و به سجده دعوتشان کنند؛ ولی آنان قادر بر آن نیستند.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، برخی از مفسران گفته‌اند که برهنه شدن ساق پاها کنایه از وحشت و بدی اوضاع است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ آیهٔ ۴۲ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«روزی که ساق آشکار می‌شود و به سجده فراخوانده می‌شوند ولی نمی‌توانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«روزی که هنگامه بالا گیرد، و آنان را به سجده دعوت کنند ولی نتوانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال مباحث آیات پیشین، در این آیه به بخشی از وضعیت مشرکان و مجرمان در قیامت اشاره می‌شود و قرآن می‌گوید: «به خاطر بیاورید روزی را که از شدت ترس، ساق‌ها برهنه شوند و به سجده دعوتشان کنند؛ ولی آنان قادر بر آن نیستند.» به گزارش مکارم، برخی از مفسران گفته‌اند که برهنه شدن ساق پاها کنایه از وحشت و بدی اوضاع است. به گزارش او بر اساس روایتی چون در روز قیامت، عظمت خداوند ظاهر و آشکار می‌شود؛ مؤمنان در برابر او به سجده می‌افتند؛ اما کافران قادر بر انجام سجده نیستند. به این دلیل که صفات زشت و رذیله آنچنان در وجود آنان رسوخ کرده که مانع از خضوع و خشوع آنها در مقابل پروردگارشان می‌گردد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.