آیه ۱۴۶ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۴۶ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۶ سوره انعام صد و چهل و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به چند حکم از احکام یهودیان دربارهٔ حیوانات حرام گوشت اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بر یهودیان هر ناخنداری را حرام کردیم، و از گاو و گوسفند پیهها و چربیها را بر آنان حرام کردیم، به جز پیههایی که در پشت آن است، یا پیهای که با آنچه در داخل شکم است مخلوط شده است، و یا چربیهایی که با استخوانی آمیخته است، این را سزای ستم و تجاوزشان قرار دادیم، و ما راستگوییم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بر یهودیان هر جانور ناخندار [و چنگالداری] را حرام کردیم و از گاو و گوسفند پیهشان را بر آنان حرام کردیم، مگر آنچه بر پشت آنها باشد، یا بر رودهها، یا آنچه به استخوان چسبیده باشد این چنین به خاطر سرکشیشان به آنان کیفر دادیم، و ما راستگوییم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به مواردی که بر یهود حرام بوده، اشاره دارد و میگوید: «هر حیوان ناخن دار، پیه و چربی موجود در بدن گاو و گوسفند، چربیهایی که در پهلوها و لابلای امعاء قرار گرفته و چربیهایی که با استخوان آمیخته شده است.» سپس در ادامه بیان میکند که اینها در ابتدا بر یهود حرام نبودند، بلکه به خاطر ظلم و ستمی که روا داشتند، خداوند آنها را از خوردن گوشتها و چربیهایی که به آن علاقه داشتند، محروم کرد. برای تأکید نیز آمده که این یک حقیقت است و ما راست میگوییم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۶۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۱۷–۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
