آیه ۲۹ سوره محمد
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره محمد بیست و نهمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه بیان صفات دیگری از منافقان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا کسانیکه در دلهایشان بیماری است گمان بردهاند که خداوند کینههایشان را آشکار نخواهد ساخت»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا بیماردلان پنداشتهاند که خداوند هرگز حقد و حسدهایشان را آشکار نمیسازد؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، بار دیگر به صفات و ویژگیهای دیگری از منافقان پرداخته شده و چنین آمده است: «آیا کسانی که در دلهایشان بیماری است گمان کردند خدا كینههاى شديدشان را ظاهر نمیسازد؟!» به گفته مکارم، قرآن در اینجا به منافقان هشدار میدهد که آنها برای همیشه نمیتوانند چهره واقعی خود را پنهان کنند و سرانجام روزی کینههای آنان نسبت به پیامبر و مؤمنان آشکار خواهد شد. در لغت نیز گفته شده که «اضغان» (جمع ضِغن) به معنای كینه شدید است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۷۷-۴۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
