آیه ۶۴ سوره نور: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۴ سوره نور''' شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۴ سوره نور''' شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. اشاره آخرین آیه سوره نور به مالکیت [[خداوند]] بر همه چیز، احاطه علمی او بر همه و بازگشت انسانها به سوی اوست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آخرین آیه این سوره به مسئله مبدأ و [[معاد]] اشاره شده است. بنابر متن آیه آمده است: «آگاه باشید که برای خداست هر آنچه در آسمانها و زمین است. خدایی که علم او همه جهان را فراگرفته و میداند آنچه را شما بر آن هستید و همه انسانها به سوی او بازمیگردند و آنها را از اعمالی که انجام دادند؛ آگاه میسازد که او به هر چیز عالم و آگاه است.» در این آیه سه بار بر علم خدا تأکید شده که به این خاطر است که تا انسانها مراقب اعمال خویش باشد و از [[گناهان]] و انحرافات خود را حفظ و کنترل کنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۶۸–۵۶۹|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۶۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۴ سوره نور شصت و چهارمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. اشاره آخرین آیه سوره نور به مالکیت خداوند بر همه چیز، احاطه علمی او بر همه و بازگشت انسانها به سوی اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قَدْ يَعْلَمُ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ وَيَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هان! بیشك آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است، او آگاه است از آنچه شما بر آن هستيد، و روزي كه بهسوی او بازگردانده میشوند آنانرا به آنچه كردهاند آگاه میسازد، و خداوند به همه چيز دانا است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هان بیگمان آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداوند است، به راستی میداند که شما اکنون در چه کاری هستید و روزی را که به سوی او باز گردانده میشوند، آنگاه آنان را از [نتیجه و حقیقت] آنچه کردهاند آگاه میگرداند و خداوند به هر چیزی داناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آخرین آیه این سوره به مسئله مبدأ و معاد اشاره شده است. بنابر متن آیه آمده است: «آگاه باشید که برای خداست هر آنچه در آسمانها و زمین است. خدایی که علم او همه جهان را فراگرفته و میداند آنچه را شما بر آن هستید و همه انسانها به سوی او بازمیگردند و آنها را از اعمالی که انجام دادند؛ آگاه میسازد که او به هر چیز عالم و آگاه است.» در این آیه سه بار بر علم خدا تأکید شده که به این خاطر است که تا انسانها مراقب اعمال خویش باشد و از گناهان و انحرافات خود را حفظ و کنترل کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۵۶۸–۵۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
