آیه ۸۴ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۴ سوره انعام''' هشتاد و چهارمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به بخشی از [[ | '''آیه ۸۴ سوره انعام''' هشتاد و چهارمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به بخشی از [[نعمت]]<nowiki/>هایی که [[خدا|خداوند]] به [[ابراهیم]] عطا کرده بود اشاره شده است. از جمله این نعمتها، فرزندان صالحی بود که همه آنها از [[پیامبران]] الهی هستند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نام فرزندان و نسلی که از ابراهیم به وجود آمده بود، اشاره شده که از نعمتهای الهی بهشمار آمده است. در ابتدای آیه نام [[اسحاق]] و [[یعقوب]] ذکر شده که این دو فرزند و نوه ابراهیم هستند که [[قرآن]] آنها را [[هدایت]] شده عنوان کرده است. | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نام فرزندان و نسلی که از ابراهیم به وجود آمده بود، اشاره شده که از نعمتهای الهی بهشمار آمده است. در ابتدای آیه نام [[اسحاق]] و [[یعقوب]] ذکر شده که این دو فرزند و نوه ابراهیم هستند که [[قرآن]] آنها را [[هدایت]] شده عنوان کرده است. سپس قرآن به دوران قبل از ابراهیم اشاره دارد و نام [[نوح]] پیامبر به عنوان یکی دیگر از هدایت یافتگان توسط خداوند آمده است. بلافاصله بعد از آن خاندان ابراهیم نام برده شدهاند که همگی آنها از پیامبران الهی هستند. ([[داوود|داود]]، [[سلیمان]]، [[ایوب]]، [[یوسف]]، [[موسی]] و [[هارون]]) در پایان آیه این افراد را از گروه نیکوکاران محسوب داشته که در نزد [[پروردگار]] دارای اجر و پاداش هستند. به گفته مکارم، تأکید آیه بر این مطلب است که این افراد به جهت انتسابشان با ابراهیم و پیامبر زاده بودن به این جایگاه بزرگ دست نیافتند؛ بلکه به خاطر [[اعتقاد|عقیده]] صحیح و [[عمل صالح]] هدایت شده بودند و مردم را نیز به سوی خداوند هدایت و راهنمایی میکردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۴–۳۲۶|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۸۴ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۴ سوره انعام هشتاد و چهارمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به بخشی از نعمتهایی که خداوند به ابراهیم عطا کرده بود اشاره شده است. از جمله این نعمتها، فرزندان صالحی بود که همه آنها از پیامبران الهی هستند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم، و هریک را هدایت کردیم، و پیشتر نوح را نیز هدایت نمودیم، و از نسل او داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون (را هدایت کردیم) و این چنین نیکوکاران را پاداش میدهیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را هدایت کردیم، و نیز پیش از آن نوح را راه نمودیم و داوود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از زاد و رود او بودند، و بدینسان نیکوکاران را جزا میدهیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نام فرزندان و نسلی که از ابراهیم به وجود آمده بود، اشاره شده که از نعمتهای الهی بهشمار آمده است. در ابتدای آیه نام اسحاق و یعقوب ذکر شده که این دو فرزند و نوه ابراهیم هستند که قرآن آنها را هدایت شده عنوان کرده است. سپس قرآن به دوران قبل از ابراهیم اشاره دارد و نام نوح پیامبر به عنوان یکی دیگر از هدایت یافتگان توسط خداوند آمده است. بلافاصله بعد از آن خاندان ابراهیم نام برده شدهاند که همگی آنها از پیامبران الهی هستند. (داود، سلیمان، ایوب، یوسف، موسی و هارون) در پایان آیه این افراد را از گروه نیکوکاران محسوب داشته که در نزد پروردگار دارای اجر و پاداش هستند. به گفته مکارم، تأکید آیه بر این مطلب است که این افراد به جهت انتسابشان با ابراهیم و پیامبر زاده بودن به این جایگاه بزرگ دست نیافتند؛ بلکه به خاطر عقیده صحیح و عمل صالح هدایت شده بودند و مردم را نیز به سوی خداوند هدایت و راهنمایی میکردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۳۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۳۲۴–۳۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.