آیه ۱۰۹ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۹ سوره انبیاء'''، صد و نهمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه تهدید و هشداری است به همه انسانها که اگر [[توحید]] را نپذیرند، | '''آیه ۱۰۹ سوره انبیاء'''، صد و نهمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه تهدید و هشداری است به همه انسانها که اگر [[توحید]] را نپذیرند، حتماً دچار [[عذاب]] الهی خواهند شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، به همه هشدار میدهد که اگر به دعوت و پیام [[خداوند]] توجه نکنند، خداوند همه را | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، به همه هشدار میدهد که اگر به دعوت و پیام [[خداوند]] توجه نکنند، خداوند همه را بهطور یکسان به عذاب گرفتار خواهد نمود. عبارت «آذنت» به معنای اعلام کردن توأم با تهدید است و گاهی به معنی اعلان جنگ. تعبیر «علی سواء» یا اشاره به این است که من نسبت به مجازاتهای الهی به همه شما بهطور یکسان اعلام خطر میکنم با اینکه من ندایم و پیامم را به گوش همه شما بدون استثناء رساندم. سپس در ادامه آیه، این تهدید شکل آشکارتری میگیرد و قرآن چنین میگوید: «من نمیدانم آیا وعده عذاب که به شما داده شده نزدیک است یا دور؟» (یعنی فکر نکنید این وعده دور است، شاید هم نزدیک و بسیار هم نزدیک باشد.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۲۸–۵۲۹|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۹ سوره انبیاء، صد و نهمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه تهدید و هشداری است به همه انسانها که اگر توحید را نپذیرند، حتماً دچار عذاب الهی خواهند شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُكُمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَمْ بَعِيدٌ مَا تُوعَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس اگر پشت کردند (و رويگردان شدند)، بگو: همة شما را يکسان خبر دادم، و نميدانم که آنچه به شما وعده داده ميشود نزديک است يا دور»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اگر رویگردان شدند بگو همهتان را یکسان آگاه کردم، و خود نمیدانم که آیا آنچه به شما وعده داده شده است نزدیک است یا دور؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، به همه هشدار میدهد که اگر به دعوت و پیام خداوند توجه نکنند، خداوند همه را بهطور یکسان به عذاب گرفتار خواهد نمود. عبارت «آذنت» به معنای اعلام کردن توأم با تهدید است و گاهی به معنی اعلان جنگ. تعبیر «علی سواء» یا اشاره به این است که من نسبت به مجازاتهای الهی به همه شما بهطور یکسان اعلام خطر میکنم با اینکه من ندایم و پیامم را به گوش همه شما بدون استثناء رساندم. سپس در ادامه آیه، این تهدید شکل آشکارتری میگیرد و قرآن چنین میگوید: «من نمیدانم آیا وعده عذاب که به شما داده شده نزدیک است یا دور؟» (یعنی فکر نکنید این وعده دور است، شاید هم نزدیک و بسیار هم نزدیک باشد.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۹۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۵۲۸–۵۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
