آیه ۳۷ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۷ سوره انبیاء، سی و هفتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. موضوع آیه عجول آفریده شدن انسان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«انسان از شتاب آفريده شده است نشانههاي خود را به شما خواهيم نمود، پس به شتابم نياندازيد و عجله نکنيد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«انسان [گویی] از شتاب آفریده شده است، به زودی آیات خود را به شما مینمایانیم، از من به شتاب مخواهید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در اینجا به یکی از صفات زشت انسان اشاره دارد و میگوید: «انسان از عجله آفریده شده؛ عجله نکنید، من آیات خود را به زودی به شما نشان خواهم داد.» منظور از «عجل» در آیه شتاب و شتابزدگی است و دربارهٔ عجله مشرکان نسبت به آمدن عذاب اشاره دارد که به آنها گفته میشود: شتاب نکنید. به زودی دامنگیرتان خواهد شد. همچنین ممکن است «آیاتی» اشاره به معجزات پیامبر اسلام است که در این صورت به این معناست اگر کمی صبر کنید، معجزات کافی به شما ارائه خواهد شد. از نظر مکارم، تفسیر اول مناسبتر و صحیحتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۹۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۰۸–۴۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.