آیه ۲۸ سوره انبیاء

آیه ۲۸ سوره انبیاء

مشخصات قرآنی
نام سوره	انبیاء
تعداد آیات سوره	۱۱۲
شماره آیه	۲۸
شماره جزء	۱۷
شماره حزب	۶۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۲۸ سوره انبیاء، بیست و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در این آیه ابتدا به احاطه علمی خداوند و سپس دو صفت دیگر از فرشتگان اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«خداوند اعمال گذشته و حال و آيندۀ ايشان را مي‌داند، و شفاعت نمي‌کنند مگر براي کسي که (خداوند) بپسندد، و آنان از بيم او ترسان و هراسانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«او پیش روی آنان و پشت سرشان را می‌داند، و [فرشتگان‌] شفاعت نمی‌کنند مگر برای کسی که [خداوند] از او خشنود باشد، و ایشان از خوف و خشیت او بیمناکند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه احاطه علمی خداوند را چنین بیان کرده است: «خداوند هم به اعمال گذشته و هم اعمال آینده آنان آگاهی دارد. او هم از دنیا باخبر است و هم از آخرت. او هم دانا به قبل از ایجاد فرشتگان است و هم به زمان بعد از خلقت آنها.» از نظر مکارم، به همین جهت است که فرشتگان با شناخت این علم خداوند، از فرمانش سرپیچی نمی‌کنند و از او در سخن گفتن پیشی نمی‌گیرند. در ادامه آیه به دو صفت دیگر از فرشتگان اشاره شده است: «آنها تنها دربارهٔ کسی شفاعت می‌کنند که خدا از او راضی است و اجازه شفاعت او را داده است. این فرشتگان تنها از خدا می‌ترسند و نسبت به او خشیت دارند.» «خشیت» در لغت به معنای هرگونه ترس نیست، بلکه ترسی است که توأم با تعظیم و احترام باشد. «مشفق» (از ماده اشفاق) به معنی توجهی است که آمیخته با ترس باشد؛ لذا ترس فرشتگان از خداوند ترسی است همراه با احترام، عنایت، توجه، معرفت و احساس مسئولیت.

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن به. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.