آیه ۲۳ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره انبیاء، بیست و سومین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه بر بی عیب و نقص بودن کارهای خداوند و حکیم بودن او تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خداوند) در برابر آنچه انجام ميدهد باز خواست نميشود و آنها بازخواست ميگردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[او] در آنچه میکند بازخواست نمیشود، و ایشان [/ انسانها] بازخواست میشوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از اینکه در آیه قبل با طرح استدلالی روشن و ساده یکتایی الله را اثبات نمود؛ در این آیه میگوید: «هیچکس نمیتواند بر او (الله) و کارهای او ایراد بگیرد؛ درحالیکه دیگران دربارهٔ افعالشان مورد سؤال قرار میگیرند.» در تفسیر این آیه، مکارم چنین آورده است که ما دو نوع سؤال داریم. یک نوع سؤال توضیحی است که در برابر مسائلی که انسان از آن بی اطلاع است، مطرح میشود. اما یک نوع سؤال، سؤال اعتراضی است و نسبت به عمل اشتباه پرسیده میشود. دربارهٔ افعال خداوند سؤال نوع اول درست و بهجاست؛ اما سؤال اعتراضی دربارهٔ کارهای خداوند معنی ندارد. چراکه همه کارهای پروردگار از روی حکمت و مصلحتی است و اگر کسی نوع دوم سؤال را درمورد خدا داشته باشد، نشانه عدم شناخت او از خداوند و عدم آگاهیش از حکیم بودن خداست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۸۵–۳۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.