آیه ۹۴ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۹۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۴ سوره انبیاء، نود و چهارمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به نتیجه پایبندی مردم به اصل توحید و هماهنگی با «امت واحده» است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس هرکس از کارهاي شايسته انجام دهد درحاليکه ايمان داشته باشد، براي کوشش او ناسپاسي نخواهد بود، و ما (نيکيهايش) را براي او مينويسيم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس هرکس که از کارهای شایسته انجام دهد و مؤمن باشد، در برابر کوشش او ناسپاسی نخواهد شد، و ما نویسنده [کار و کردار] او هستیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، نتیجه هماهنگی با «امت واحده» در راه پرستش خداوند یکتا اینگونه بیان شده است: «هر کس چیزی از اعمال صالح را انجام دهد؛ درحالیکه ایمان داشته باشد، تلاش و کوشش او مورد ناسپاسی قرار نخواهد گرفت و ما اعمال صالح او را قطعاً خواهیم نوشت.» به گزارش مکارم، در این آیه ایمان و عمل صالح دو رکن اصلی برای نجات و رستگاری انسانها مطرح شده است ولی با اضافه کردن «مِن تبعیضیه» این مطلب را نشان میدهد که انجام تمام اعمال صالح نیز شرط نیست، افراد با ایمان حتی با انجام بخشی از عمل صالح باز هم اهل نجاتند. همچنین جمله «فَلا کُفْرانَ لِسَعْیِهِ» تعبیری است توأم با نهایت محبت و بزرگواری که خداوند در مقام تشکر و سپاسگزاری از بندگانش، از تلاش آنان تشکر و قدردانی میکند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۸۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۹۹–۵۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
