آیه ۵۸ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۵۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۸ سوره انبیاء، پنجاه و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به بت شکستن ابراهیم در روزی که مردم بتپرست در شهر نبودند؛ اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه آنها را تکه تکه کرد، مگر بت بزرگشان را تا به پيش آن باز گردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه آنها را خرد و ریز کرد، مگر بزرگترشان را، باشد که به او روی آورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به چگونگی بت شکستن ابراهیم اشاره دارد و میگوید: «همه آنها را قطعه قطعه کرد، جز بت بزرگی که داشتند و در آنجا حاضر بود.» به گزارش مکارم، بنابه نقل برخی مفسران، بتپرستان در هر سال روز خاصی را برای بتها عید میگرفتند، غذاهایی که در بتخانه آماده کرده، سپس دستهجمعی به بیرون شهر میرفتند و در پایان روز که بازمیگشتند، به بتخانه میآمدند تا از آن غذاهای به اعتقاد خودشان متبرک شده بخورند. در هر صورت، ابراهیم بدون ترس از آنها به بتخانه وارد شد و همه بتها به جز بزرگترین آنها را شکست و هدفش از این کار، آن بود که شاید بتپرستان به سراغ او بروند و او آنها را به فطرتشان تذکر بدهد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۵۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۱۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۳۲-۴۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
