بدون تصویر

آیه ۹۸ سوره انبیاء

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹۸ سوره انبیاء
مشخصات قرآنی
نام سورهانبیاء
تعداد آیات سوره۱۱۲
شماره آیه۹۸
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۸ سوره انبیاء، نود و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در این آیه مشرکان و معبودهای ساختگی‌شان آتش‌گیره‌های جهنم دانسته شده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ آیهٔ ۹۸ از سورهٔ ۲۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«همان شما (هيزم جهنم هستيد) و چيزهايي که به غير از خدا مي‌پرستيد افزوزينۀ آتش جهنم است، شما به آن وارد خواهيد شد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«[گویند] شما و آنچه به جای خداوند می‌پرستید هیزم جهنمید و شما وارد آن خواهید شد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در بیان سرنوشت مشرکان ستمگر به آنان چنین می‌گوید: «شما و آنچه را که غیر از خدا می‌پرستید، آتش‌گیره جهنمید.» واژه «حصب» در اصل به معنای پرتاب کردن است و مخصوصاً به قطعات هیزمی گفته می‌شود که در تنور و آتش پرتاب می‌کنند. سپس در ادامه آیه می‌گوید: «شما بر آن وارد می‌شوید.» به گزارش مکارم، این جمله یا به عنوان تأکید بر مطلب قبلی است یا اینکه مطلبی جدید است و آن اینکه ابتدا بت‌ها در آتش انداخته می‌شوند و سپس مشرکان وارد می‌شوند. گویی که آن خدایان با آتشی که از وجودشان برمی‌خیزد؛ از مشرکان پذیرایی می‌کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.