آیه ۳۳ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۳ سوره انبیاء، سی و سومین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. موضوع این آیه آفرینش شب و روز، خورشید و ماه است که هر کدام از اینها در مدار مخصوص خود در حال حرکتند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و او خدايي است که شب و روز و خورشيد و ماه را آفريده است و هر يک در مداري (معين) شناورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اوست کسی که شب و روز و خورشید و ماه را آفریده، که هر یک در سپهری شناورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه مذکور، بحث آفرینش شب و روز و خورشید و ماه آورده شده و برای هریک از آنها مدار حرکتی معین و مخصوصی در نظر گرفته شده است. به گفته مکارم، دربارهٔ تعبیر «کل فی فلک یسبحون» نظرات مختلفی بیان شده است، از جمله: منظور از حرکت خورشید این است که یا حرکت دورانی به دور خویش است یا حرکتی است که همراه منظومه شمسی دارد. همچنین دربارهٔ واژه «کل» ممکن است اشاره به ماه و خورشید و ستارگان باشد که از کلمه «لیل» استفاده میشود. برخی مفسران احتمال دادهاند که اشاره به شب، روز، ماه و خورشید (هر چهار) باشد. این احتمال نیز گفته شده که منظور از حرکت خورشید، حرکت آن در احساس ما باشد؛ زیرا از نظر بینندگان زمینی این دو جرم آسمانی، در حرکت و گردشند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۹۹–۴۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
