آیه ۹ سوره طور: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره طور''' نهمین [[آیه]] از پنجاه و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به یکی از نشانههای برپایی [[روز قیامت]] اشاره شده است: حرکات نامنظم و شدید کرات آسمانی به هر سو و خارج شدن هرکدام از آنها از مدار و مسیر همیشگی خویش. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۰۱|ج=۲۸}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۲۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۲۳}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث به درهم پیچیده شدن کرات آسمانی و پرتاب شدن و حرکات نامنظم و شدید آنها اشاره و آن را به عنوان یکی از نشانههای برپایی قیامت معرفی میکند. «مور» در لغت دارای چند معنی مختلف است: در ''[[مفردات]]'' آمده به معنای جریان سریع، در [[لسان العرب|''لسان العرب'']] این واژه به معنی حرکت و رفت و آمد گفته شده و گاه به معنای موج و سرعت یا حرکت دورانی تفسیر شده است. از همه این معانی میتوان استفاده کرد که «مور» حرکتی سریع و دورانی همراه با رفت و آمد و اضطراب و به حالت موجی است و در کل اشاره دارد به اینکه نظام کنونی عالم در آستانه قیامت دچار تحول و دگرگونی میگردد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۸-۴۱۹|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره طور]]، پنجاه و دومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره سجده]] و پیش از [[سوره ملک]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره طور، دو آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۸۶|ف=سوره طور}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع قیامت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع آسمان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۰۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره طور نهمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به یکی از نشانههای برپایی روز قیامت اشاره شده است: حرکات نامنظم و شدید کرات آسمانی به هر سو و خارج شدن هرکدام از آنها از مدار و مسیر همیشگی خویش.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ورزیکه اسمان سخت بلرزد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که آسمان به شدت درهم گردد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث به درهم پیچیده شدن کرات آسمانی و پرتاب شدن و حرکات نامنظم و شدید آنها اشاره و آن را به عنوان یکی از نشانههای برپایی قیامت معرفی میکند. «مور» در لغت دارای چند معنی مختلف است: در مفردات آمده به معنای جریان سریع، در لسان العرب این واژه به معنی حرکت و رفت و آمد گفته شده و گاه به معنای موج و سرعت یا حرکت دورانی تفسیر شده است. از همه این معانی میتوان استفاده کرد که «مور» حرکتی سریع و دورانی همراه با رفت و آمد و اضطراب و به حالت موجی است و در کل اشاره دارد به اینکه نظام کنونی عالم در آستانه قیامت دچار تحول و دگرگونی میگردد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۰۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۱۸-۴۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
