آیه ۷ سوره نجم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره نجم''' هفتمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به جایگاهی که معلم وحی به هنگام تعلیم [[وحی]] بر [[پیامبر اسلام]] قرار داشت؛ اشاره شده است. در تفسیر دیگری از آیه منظور از «افق الاعلی» در آیه، جایگاه پیامبر به هنگام دریافت وحی بوده است. | '''آیه ۷ سوره نجم''' هفتمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به جایگاهی که معلم وحی به هنگام تعلیم [[وحی]] بر [[پیامبر اسلام]] قرار داشت؛ اشاره شده است. در تفسیر دیگری از آیه منظور از «افق الاعلی» در آیه، جایگاه پیامبر به هنگام دریافت وحی بوده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه برای معرفی جایگاه [[جبرئیل]] در هنگام تعلیم وحی، تعبیر «افق الاعلی» را بهکار برده است. در تفسیر آیه چنین آمده است که پیامبر اسلام بر طبق نظر مشهور [[مفسران]] اولین باری که جبرئیل را به چهره اصلی اش مشاهده کرد؛ این بود که جبرئیل در افق بالا ظاهر شد، درحالیکه تمامی شرق و غرب عالم را فراگرفته بود. بار دومی که پیامبر او را در هیئت و چهره اصلی دید؛ در ماجرای [[معراج]] بوده است. به گفته مکارم، تفسیر درستتر این است که پیامبر در «افق اعلی» قرار گرفته و در حال مشاهده باطنی خداوند بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه برای معرفی جایگاه [[جبرئیل]] در هنگام تعلیم وحی، تعبیر «افق الاعلی» را بهکار برده است. در تفسیر آیه چنین آمده است که پیامبر اسلام بر طبق نظر مشهور [[مفسران]] اولین باری که جبرئیل را به چهره اصلی اش مشاهده کرد؛ این بود که جبرئیل در افق بالا ظاهر شد، درحالیکه تمامی شرق و غرب عالم را فراگرفته بود. بار دومی که پیامبر او را در هیئت و چهره اصلی دید؛ در ماجرای [[معراج]] بوده است. به گفته مکارم، تفسیر درستتر این است که پیامبر در «افق اعلی» قرار گرفته و در حال مشاهده باطنی خداوند بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۸۴–۴۸۷|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره عبس]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۳۲ سوره نجم|آیه ۳۲]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۱|ف=سوره نجم}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع وحی]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع فرشته]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع مکانها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره نجم هفتمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به جایگاهی که معلم وحی به هنگام تعلیم وحی بر پیامبر اسلام قرار داشت؛ اشاره شده است. در تفسیر دیگری از آیه منظور از «افق الاعلی» در آیه، جایگاه پیامبر به هنگام دریافت وحی بوده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و او در کنارة بلند آسمان بود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و او در افق بالا بود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه برای معرفی جایگاه جبرئیل در هنگام تعلیم وحی، تعبیر «افق الاعلی» را بهکار برده است. در تفسیر آیه چنین آمده است که پیامبر اسلام بر طبق نظر مشهور مفسران اولین باری که جبرئیل را به چهره اصلی اش مشاهده کرد؛ این بود که جبرئیل در افق بالا ظاهر شد، درحالیکه تمامی شرق و غرب عالم را فراگرفته بود. بار دومی که پیامبر او را در هیئت و چهره اصلی دید؛ در ماجرای معراج بوده است. به گفته مکارم، تفسیر درستتر این است که پیامبر در «افق اعلی» قرار گرفته و در حال مشاهده باطنی خداوند بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۳۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۸۴–۴۸۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
