آیه ۸ سوره نجم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره نجم هشتمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به دیدار پیامبر اسلام با جبرئیل (بر اساس نظر مشهور) و نزدیکتر شدن پیامبر به خداوند و تعلیم وحی (بنابه تفسیر صحیحتر) است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه نزدیک شد، سپس فرود آمد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس نزدیک شد و فرود آمد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه چنین میگوید: «هنگامیکه پیامبر جبرئیل را با چهره اصلیاش دید؛ (طبق نظر مشهور) نزدیک و نزدیکتر شد.» سپس در آیه بعد اشاره میشود که او به خداوند نزدیک شده است. (بنابه تفسیر صحیحتر) به گزارش مکارم، «تدلی» (از ماده تدلی) به گفته راغب به معنی «نزدیک شدن» است، بنابر این تأکیدی است برای جمله «دنی» که قبل از آن آمده و هر دو به یک معنا هستند. البته بعضی برای این دو کلمه تفاوت قائل شده و گفتهاند: «تدلی» به معنای وابستگی و آویزان شدن بمانند تعلق میوه به درخت است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۳۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۸۴–۴۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.