آیه ۵۴ سوره نجم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۵۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۴ سوره نجم پنجاه و چهارمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به توصیف دیگری از عذاب قوم لوط اشاره شده که آنها با بارانی از سنگهایی که بر آنها فروریخت؛ از بین رفته و زیر آواری از سنگها مدفون شدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنرا فرو پوشاند آنچه میبایست آنرا فرو پوشاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آن را چنانکه باید، پوشیده داشت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه بیان سرنوشت قوم لوط چنین آورده است: «سپس آنها با عذاب سنگینی پوشانیده شدند.» به گزارش مکارم، عذاب الهی قوم لوط اینگونه بوده است که پس از زیر و رو و وارونه شدن شهرهای قوم لوط بارانی از سنگ بر آنها باریدن گرفت و آنها را در زیر آواری از سنگ مدفون کرد. به گفته مکارم، اگرچه در آیه به نام قوم لوط تصریح نشده؛ اما با توجه آیات ۷۰ سوره توبه و آیه ۹ سوره حاقه تعبیر «مؤتکفات» اشاره به همین قوم بوده است که توصیف عذاب آنها در تمام آیات یکسان گزارش داده شده است. همچنین در آیه ۸۲ سوره هود نیز به این مطلب اشاره شده است. در تفسیر قمی آمده است که مؤتکفه (شهر زیر و رو شده) شهر بصره در عراق بوده است. اما به نظر مکارم در اشاره علی بن ابیطالب در یکی از سخنانش، به این شهر در واقعه «جنگ جمل» از باب تطبیق بوده است نه تفسیر.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۲۸۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۷۰–۵۷۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
