آیه ۳۷ سوره نجم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۷ سوره نجم سی و هفتمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. به دنبال آیه قبل، در این آیه قرآن به کتاب ابراهیم اشاره دارد و عقیده سربازنندگان از انفاق را رد و باطل میکند. در این آیه ابراهیم با صفت وفادار و وفاکننده به پیمان وصف شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(نیز در صحیفة) ابراهیمی که وفا نمود؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و [صحیفههای] ابراهیم که عهد به جای آورد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه گمان باطل سرباززنندگان از انفاق در راه خدا برطبق کتاب آسمانی نازل شده بر ابراهیم باطل اعلام میشود. به گزارش مکارم، ابراهیم در این آیه با صفت (وفی) به معنای وفاکننده به پیمانها و عهدها معرفی و توصیف شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۲۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۴۸–۵۴۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
