آیه ۲۵ سوره نور: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵ سوره نور''' بیست و پنجمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۵ سوره نور''' بیست و پنجمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به این نکته اشاره شده که پس از [[اعتراف]] به [[گناهان]] توسط تهمت زنندگان، [[خداوند]] [[جزای]] آنان را بدون کم و کاست به ایشان میدهد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، در این آیه اشاره میشود که پس از اعتراف به گناهان، خداوند نیز جزای واقعی آن افراد (تهمتزنندگان گناهکار) را بدون کم و کاست به آنان میدهد و در آن روز میدانند که خداوند [[حق (اسماء الحسنی)|حق]] [[مبین]] است. یعنی اگر در دنیا در حقانیت خدا شک و تردید داشتند یا مردم را به گمراهی میکشاندند، در آن روز نشانههای عظمت و قدرت خداوند آن چنان واضح و آشکار است که لجوجترین گناهکاران نیز، خود، اعتراف به گناهانشان میکنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۹-۴۲۰|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره نور بیست و پنجمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به این نکته اشاره شده که پس از اعتراف به گناهان توسط تهمت زنندگان، خداوند جزای آنان را بدون کم و کاست به ایشان میدهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ وَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آن روز خداوند جزاي واقعي آنان را بیكم و كاست بديشان میدهد، و خواهند دانست كه خداوند همان حق آشكار است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در چنین روزی خداوند جزای حقانیشان را به تمام و کمال بدهد و بدانند که خداوند بر حق آشکار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، در این آیه اشاره میشود که پس از اعتراف به گناهان، خداوند نیز جزای واقعی آن افراد (تهمتزنندگان گناهکار) را بدون کم و کاست به آنان میدهد و در آن روز میدانند که خداوند حق مبین است. یعنی اگر در دنیا در حقانیت خدا شک و تردید داشتند یا مردم را به گمراهی میکشاندند، در آن روز نشانههای عظمت و قدرت خداوند آن چنان واضح و آشکار است که لجوجترین گناهکاران نیز، خود، اعتراف به گناهانشان میکنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۱۹-۴۲۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
