بدون تصویر

آیه ۲۹ سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲۹ سوره نجم''' بیست و نهمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[محمد|پیامبر اسلام]] فرمان داده می‌شود از دنیا خواهان و کسانیکه از یاد [[خدا]] اعراض کرده‌اند؛ دوری کند.
'''آیه ۲۹ سوره نجم''' بیست و نهمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[محمد|پیامبر اسلام]] فرمان داده می‌شود از دنیا خواهان و کسانیکه از یاد [[خدا]] اعراض کرده‌اند؛ دوری کند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: خطاب این آیه به پیامبر اسلام است و به او دستور داده می‌شود که از غافلان یاد خدا و دنیا خواهان دوری و اعراض کند و آنان را به حال خود واگذار نماید. به گزارش او، منظور از [[ذکر]] خدا در آیه به عقیده برخی [[مفسران]]، [[قرآن]] و به باور گروهی دیگر، دلایل منطقی و عقلی هست که انسان را به خدا می‌رساند. برخی نیز احتمال داده‌اند همان یاد خدا در برابر غفلت است. اما به باور مکارم، این تعبیر مفهوم گسترده‌تری دارد و هرگونه توجه به خدا را شامل می‌شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۱-۵۳۲|ج=۲۲}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: خطاب این آیه به پیامبر اسلام است و به او دستور داده می‌شود که از غافلان یاد خدا و دنیا خواهان دوری و اعراض کند و آنان را به حال خود واگذار نماید. به گزارش او، منظور از [[ذکر]] خدا در آیه به عقیده برخی [[مفسران]]، [[قرآن]] و به باور گروهی دیگر، دلایل منطقی و عقلی هست که انسان را به خدا می‌رساند. برخی نیز احتمال داده‌اند همان یاد خدا در برابر غفلت است. اما به باور مکارم، این تعبیر مفهوم گسترده‌تری دارد و هرگونه توجه به خدا را شامل می‌شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۱–۵۳۲|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۱

آیه ۲۹ سوره نجم
مشخصات قرآنی
نام سورهنجم
تعداد آیات سوره۶۲
شماره آیه۲۹
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره نجم بیست و نهمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیامبر اسلام فرمان داده می‌شود از دنیا خواهان و کسانیکه از یاد خدا اعراض کرده‌اند؛ دوری کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۵۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بنابراین، از کسی روی بگردان که از یاد ما روی گردان شده و جز زندگی دنیوی نمی‌خواهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس از کسی که از یاد ما دل می‌گرداند و جز زندگانی دنیا را نمی‌خواهد، روی بگردان‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: خطاب این آیه به پیامبر اسلام است و به او دستور داده می‌شود که از غافلان یاد خدا و دنیا خواهان دوری و اعراض کند و آنان را به حال خود واگذار نماید. به گزارش او، منظور از ذکر خدا در آیه به عقیده برخی مفسران، قرآن و به باور گروهی دیگر، دلایل منطقی و عقلی هست که انسان را به خدا می‌رساند. برخی نیز احتمال داده‌اند همان یاد خدا در برابر غفلت است. اما به باور مکارم، این تعبیر مفهوم گسترده‌تری دارد و هرگونه توجه به خدا را شامل می‌شود.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.