آیه ۱۱ سوره ق: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱ سوره ق''' یازدهمین [[آیه]] از پنجاهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۱ سوره ق''' یازدهمین [[آیه]] از پنجاهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه تشبیه [[رستاخیز]] انسانها به بارش باران بر زمین و رویش گیاهان بر روی آن و زنده شدن زمین [[مرگ|مرده]] به وسیله باران است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه دو هدف از رویش گیاهان بر روی زمین به وسیله باران را بیان میکند: «فراهم شدن روزی بندگان و تشبیه زنده شدن زمین مرده به وسیله باران به زنده شدن مردگان و خروج آنها از زمین» براساس متن آیه، مطلب اینطور آمده است: «همه اینها را به منظور بخشیدن روزی به بندگان آفریدیم و با این قطرههای حیاتبخش باران زمین مرده را زنده كردیم. آری، زنده شدن مردگان و خروج آنها از [[قبر|قبرها]] نیز همین گونه است!» به گزارش مکارم، [[خداوند]] در این آیه به نمونهای از [[معاد]] اشاره دارد که هر سال در جلوی چشم انسانها تکرار میشود و این چرخه حیات زمین بیانگر این نکته است که خالق جهان میتواند موجودات مرده را بار دیگر زنده کند. چراکه وقوع چیزی قویترین دلیل بر امکان آن است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳۶-۲۳۷|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره ق یازدهمین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه تشبیه رستاخیز انسانها به بارش باران بر زمین و رویش گیاهان بر روی آن و زنده شدن زمین مرده به وسیله باران است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
رِزْقًا لِلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(آنرا) برای روزی بندگان (آفریدهایم) و با آن سرزمین پژمرده را زنده کردهایم رستاخیز (نیز) بدینسان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«تا روزی بندگان باشد، و بدان سرزمینی پژمرده را زنده کردیم، رستاخیز هم همینگونه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه دو هدف از رویش گیاهان بر روی زمین به وسیله باران را بیان میکند: «فراهم شدن روزی بندگان و تشبیه زنده شدن زمین مرده به وسیله باران به زنده شدن مردگان و خروج آنها از زمین» براساس متن آیه، مطلب اینطور آمده است: «همه اینها را به منظور بخشیدن روزی به بندگان آفریدیم و با این قطرههای حیاتبخش باران زمین مرده را زنده كردیم. آری، زنده شدن مردگان و خروج آنها از قبرها نیز همین گونه است!» به گزارش مکارم، خداوند در این آیه به نمونهای از معاد اشاره دارد که هر سال در جلوی چشم انسانها تکرار میشود و این چرخه حیات زمین بیانگر این نکته است که خالق جهان میتواند موجودات مرده را بار دیگر زنده کند. چراکه وقوع چیزی قویترین دلیل بر امکان آن است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۳۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۰۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۳۶-۲۳۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
