آیه ۳۰ سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۰ سوره نجم''' سی‌امین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۳۰ سوره نجم''' سی‌امین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نهایت انحطاط فکری [[مشرکان]]، اشاره شده که بنا به متن آیه، تنها علم و همت آنان [[خرافه]] پرستی، غفلت از یاد [[خدا]] و دنیا خواهی است.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه خرافه پرستی، غفلت از یاد خداوند و حب دنیا را نهایت تلاش و علم مشرکان و خداناباوران معرفی کرده است و در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که خداوند نسبت به گمراهان و هدایت یافتگان آگاه است و در [[آخرت]] به هر گروه بنابه اعمالشان در دنیا جزا داده خواهد داد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۳-۵۳۴|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره عبث]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۳۲ سوره نجم|آیه ۳۲]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۱|ف=سوره نجم}}</ref>
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره عبس]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۳۲ سوره نجم|آیه ۳۲]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۱|ف=سوره نجم}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۵

آیه ۳۰ سوره نجم
مشخصات قرآنی
نام سورهنجم
تعداد آیات سوره۶۲
شماره آیه۳۰
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۰ سوره نجم سی‌امین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نهایت انحطاط فکری مشرکان، اشاره شده که بنا به متن آیه، تنها علم و همت آنان خرافه پرستی، غفلت از یاد خدا و دنیا خواهی است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ آیهٔ ۳۰ از سورهٔ ۵۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«این مُنتهای دانش آنان است، بی‌گمان پروردگارت به کسیکه از راه او گمراه شده داناتر است و او به کسیکه راهیاب شده داناتر می‌باشند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«این منتهای علمشان است، بی‌گمان پروردگارت به کسی که از راه او گمراه شده است آگاه‌تر است، و همو به کسی که راه یافته است، آگاه‌تر است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه خرافه پرستی، غفلت از یاد خداوند و حب دنیا را نهایت تلاش و علم مشرکان و خداناباوران معرفی کرده است و در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که خداوند نسبت به گمراهان و هدایت یافتگان آگاه است و در آخرت به هر گروه بنابه اعمالشان در دنیا جزا داده خواهد داد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.