آیه ۲۹ سوره نجم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره نجم بیست و نهمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به پیامبر اسلام فرمان داده میشود از دنیا خواهان و کسانیکه از یاد خدا اعراض کردهاند؛ دوری کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّىٰ عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بنابراین، از کسی روی بگردان که از یاد ما روی گردان شده و جز زندگی دنیوی نمیخواهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس از کسی که از یاد ما دل میگرداند و جز زندگانی دنیا را نمیخواهد، روی بگردان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: خطاب این آیه به پیامبر اسلام است و به او دستور داده میشود که از غافلان یاد خدا و دنیا خواهان دوری و اعراض کند و آنان را به حال خود واگذار نماید. به گزارش او، منظور از ذکر خدا در آیه به عقیده برخی مفسران، قرآن و به باور گروهی دیگر، دلایل منطقی و عقلی هست که انسان را به خدا میرساند. برخی نیز احتمال دادهاند همان یاد خدا در برابر غفلت است. اما به باور مکارم، این تعبیر مفهوم گستردهتری دارد و هرگونه توجه به خدا را شامل میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۳۱–۵۳۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
