آیه ۱۱ سوره نور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره نور یازدهمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به ماجرای افک اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ ۚ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ ۖ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ ۚ وَالَّذِي تَوَلَّىٰ كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا كساني كه اين تهمت بزرگ را عنوان كردند گروهي از خود شما هستند، اين را براي خود بد نپنداريد، بلكه آن برايتان خير است، و هر كدام از آنان به گناهكاري كه كرده است گرفتار میآيد، و كسي از آنان كه بخشي عظيمي از آن (ماجرا) را به عهده داشته است عذابي بزرگ دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که تهمت ناپاکی را در میان آوردند، جماعتی از شما هستند، آن را شری به زیان خویش مپندارید، بلکه [در نهایت] خیری برای شماست، بر عهده هر یک از آنان سهمی از گناه است که مرتکب شده است، و کسی از آنان که عمده آن را دامن زد، عذابی سهمگین دارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، به جریان افک اشاره دارد، بدون اینکه اصل حادثه را مطرح کند. در آیه چنین آمده است: «کسانیکه آن تهمت بزرگ را مطرح کردند، گروهی از شما (منافقان) بودند.» واژه «افک» به گفته راغب به هر چیزی گفته میشود که از حالت اصلی دگرگون شود. طبرسی معتقد است که افک به هر دروغ سادهای نمیگویند. بلکه دروغ بزرگی است که مسئله را از حالت اصلیش دگرگون میسازد. سپس برای دلداری مؤمنانی که از اظهار چنین اتهامی نسبت به شخص پاکدامنی روی داده بود، میگوید: «گمان نکنید این ماجرا برای شما شر است، بلکه برای شما خیر بود.» در پایان آیه به دو نکته اشاره شده است: اول اینکه هر کدام از آنهایی که دست به این گناه زدند، سهم خود را از مسئولیت و مجازات آن خواهند داشت و دیگر اینکه کسی که بخش بزرگتر این شایعه و گناه بر عهدهاش بود؛ عذاب عظیم و دردناکی دارد. به گفته مکارم، برخی مفسران آن شخص را «عبدالله بن ابی سلول» گفتهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۳۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۹۴–۳۹۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
