آیه ۳۸ سوره نور

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۲ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۸ سوره نور
مشخصات قرآنی
نام سورهنور
تعداد آیات سوره۶۴
شماره آیه۳۸
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۸ سوره نور سی‌ و هشتمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به پاداش مردان الهی است که خداوند به خاطر اعمال نیکوی آنها پاداش چندین برابری اعطا می‌کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ آیهٔ ۳۸ از سورهٔ ۲۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«تا خداوند بر (مبناي) بهترين كارهايشان آنان را پاداش بدهد، و از فضل خويش افزون به آنان ببخشد، و خداوند هر كه را بخواهد بی‌حساب روزي می‌دهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«تا خداوند به بهتر از آنچه کرده‌اند پاداششان دهد و از بخشش خویش بر پاداش آنان بیفزاید، و خداوند هر که را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه موردبحث، به پاداش مردان الهی اشاره شده است که براساس متن آیه، «خداوند به خاطر بهترین اعمالی که انجام داده‌اند به ایشان پاداش می‌دهد، همچنین از فضلش بر آن می‌افزاید و او به هر کس که بخواهد از مواهب بی‌انتهای خود عطا می‌کند.» به گفته مکارم، در اینکه منظور از «احسن ما عملوا» چیست؟ برخی گفته‌اند: اشاره به همه اعمال نیک است اعم از واجبات و مستحبات، کوچک و بزرگ.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.