آیه ۱۰۹ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۹ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۹ سوره انعام صد و نهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به درخواست مشرکان از پیامبر اسلام اشاره شده که آنان از پیامبر میخواستند برایشان معجزاتی همچون معجزات موسی و عیسی بیاورد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِنْدَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مشرکان با همه توان خود و با تأکید سوگند خوردند که اگر نشانهای پیش آنها بیاید به آن ایمان خواهند آورد، بگو: نشانهها و معجزات نزد خدا است، و شما چه میدانید اگر برای ایشان (معجزه هم) بیاید باز ایمان نمیآورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و [اینان] سختترین سوگندهایشان را به نام خدا خوردند که اگر معجزهای برایشان بیاید به آن ایمان میآورند، بگو معجزات در اختیار خداوند است، و چه دانید که چون [معجزهای هم] بیاید به آن ایمان نمیآورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: بر طبق شأن نزول آیه عدهای از مشرکان قریش از پیامبر درخواست آوردن معجزه داشتند. اما هنگامی که پیامبر دست به دعا برداشت تا از خداوند طلب معجزه کند، این آیه نازل شد و به او دستور داده شد که از این کار منصرف شود. چراکه اگر معجزه میآمد و آنها ایمان نمیآوردند، اتمام حجت میشد و همگی مستحق کیفر و عذاب میشدند. اما اگر درخواست آنها انجام نگیرد و معجزهای رخ ندهد، ممکن است برخی از آن مشرکان در آینده توبه کنند و ایمان بیاورند. به گزارش مکارم، بنابر متن آیه، قرآن دو حقیقت را برای مشرکان و مسلمانان بازگو کرده است: نخست اینکه پیامبر اعلام کند و به آنها بگوید که این امر در اختیار او نیست، بلکه معجزه از جانب خدا و به فرمان او صورت میگیرد. دوم اینکه به مسلمانان این مطلب را یادآور میشود که مشرکان به دروغ درخواست معجزه دارند و اگر معجزه هم بیاید، آنها هرگز ایمان نمیآورند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۱۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۲۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۳۹۷–۳۹۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
