آیه ۲۹ سوره ق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره ق بیست و نهمین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به ادامه سخن خداوند خطاب به کافران و شیطان در روز قیامت اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سخن در نزد من تغییر داده نمیشود و من نسبت به بندگان ستمگر نیستم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در نزد من آن حکم دیگرگون نشود، و [در عین حال] من در حق بندگان ستمگر نیستم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه آیه قبل، سخن خداوند در قیامت را چنین بیان کرده است: «سخن من تغییر ناپذیر است و کلامی نزد من دگرگون نمیشود و من هرگز به بندگانم ستم نخواهم کرد.» به گفته مکارم، منظور از «قول» در اینجا همان تهدیدها و وعیدهایی است که خداوند در آیات مختلف به آن اشاره کرده است. او در ادامه چنین آورده است: «تعبیر به «ظلام» به صورت «صیغه مبالغه» با اینکه خداوند کمترین ظلمی روا نمیدارد؛ ممکن است اشاره به این باشد که مقام علم، قدرت و عدل خداوند چنان است که اگر ستم کوچکی به کسی کند بزرگ و بسیار خواهد بود و مصداق «ظلام» خواهد شد. بنابراین او از هر گونه ستمی بر کنار است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۳۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۷۳-۲۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
