آیه ۷۸ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۷۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۸ سوره انبیاء، هفتاد و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه به داستان قضاوت داوود و سلیمان اشاره است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (ياد کن) داود و سليمان را هنگامي که دربارۀ کشتزاري که گوسفندان مردم شب هنگام در آن چريده بودند داوري کردند، و ما بر داوري آنان حاضر (و ناظر) بوديم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و داوود و سلیمان را یاد کن که درباره کشتزاری که گوسفند کسانی شبانه در آن چریده بود، داوری کردند و ما شاهد داوریشان بودیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، به شکل اجمالی و سربسته به داستان داوری داوود و سلیمان اشاره دارد و میگوید: «داوود و سلیمان را به یادآور، هنگامیکه دربارهٔ کشتزاری قضاوت کردند که گوسفندان قوم آن را چریده بودند و ما شاهد حکم آنان بودیم.» به گزارش مکارم، در روایتی از محمد باقر و جعفر صادق چنین آمده است که گله گوسفندانی وارد بر تاکستانی شدند و برگها و انگورها را خورده و ضایع کردند. صاحب باغ به داوود پیامبر شکایت برد. داوود نیز حکم داد که در برابر این خسارت تمام گوسفندان به صاحب باغ داده شود. اما سلیمان که در آن زمان کودک بود؛ به پدر گفت: ای پیامبر خدا! این حکم را تعدیل کن. داوود گفت: چگونه؟ سلیمان پاسخ داد: گوسفندان به صاحب باغ سپرده شود تا از منافع آنها (شیر و پشمشان) استفاده کند و باغ نیز به دست صاحب گوسفندان داده شود تا باغ را اصلاح گرداند. (در آیه بعد این حکم توسط خداوند تأیید شد.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۶۵–۴۶۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
