آیه ۱ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره انبیاء'''، یکمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۱ سوره انبیاء'''، یکمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. موضوع این آیه هشدار به مردم درباره نزدیک بودن حسابرسی آنها و برپایی [[رستاخیز]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در اولین آیه این سوره، با یک هشدار بسیار تکان دهنده و بزرگ به عموم مردم به نزدیک بودن روز [[قیامت]] و آغاز حسابرسی دقیق آن روز اشاره کرده و میگوید: «حساب مردم به آنها نزدیک شده، درحالیکه آنها در غفلت و بیخبری بهسر میبرند.» به گزارش مکارم، «اقترب» تأکید بیشتری از «قرب» دارد و اشاره به این مطلب دارد که این حساب بسیار نزدیک است و تعبیر به «ناس» اگرچه از نظر ظاهر، عموم مردم را شامل میشود و دلیل بر غافل بودن همه آنان است؛ اما در بین مردم گروههایی هم وجود دارند که همیشه در فکر حساب و کتاب آن روز هستند و خود را برای آن آماده کردهاند و از این حکم مستثنی میشوند. نکته دیگر این آیه درباره دو مفهوم «غفلت» و «اعراض» در آیه است که به جهت «غفلت از حساب» است که مردم از آیات [[حق]] دوری و اعراض میکنند. به عبارتی دیگر «غفلت» از حساب، علت است و اعراض از آیات [[خداوند]] معلول آن. درباره اینکه نزدیک شدن «حساب» و «قیامت» به چه معنایی است؟ نظرات مختلفی بیان شده است، از جمله آنکه: بعضی در مقایسه دنیا و [[آخرت]] میگویند: باقیمانده دنیا در برابر آنچه گذشته کم است و به همین دلیل قیامت نزدیک است. برخی دیگر، معتقدند این تعبیر نسبت به رستاخیز است و چون در زبان [[زبان عربی|عرب]] گفته شده «هرآنچه قطعا میآید، نزدیک است» این جمله ناظر به آن است. برخی از [[مفسران]] مانند «[[قرطبی]]» نظرشان این است که حساب در اینجا اشاره به «قیامت صغری» یعنی [[مرگ]] است. اما مکارم این نظر را درست ندانسته و این آیه را ناظر به «قیامت کبری» میداند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۲-۳۵۳|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره انبیاء، یکمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. موضوع این آیه هشدار به مردم درباره نزدیک بودن حسابرسی آنها و برپایی رستاخیز است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، براي مردم (هنگام) حسابشان نزديک شده است، در حالي که آنان در غفلت و بيخبري روي گردانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، مردمان را [هنگام] حسابشان نزدیک شده است و ایشان همچنان در غفلت رویگردانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در اولین آیه این سوره، با یک هشدار بسیار تکان دهنده و بزرگ به عموم مردم به نزدیک بودن روز قیامت و آغاز حسابرسی دقیق آن روز اشاره کرده و میگوید: «حساب مردم به آنها نزدیک شده، درحالیکه آنها در غفلت و بیخبری بهسر میبرند.» به گزارش مکارم، «اقترب» تأکید بیشتری از «قرب» دارد و اشاره به این مطلب دارد که این حساب بسیار نزدیک است و تعبیر به «ناس» اگرچه از نظر ظاهر، عموم مردم را شامل میشود و دلیل بر غافل بودن همه آنان است؛ اما در بین مردم گروههایی هم وجود دارند که همیشه در فکر حساب و کتاب آن روز هستند و خود را برای آن آماده کردهاند و از این حکم مستثنی میشوند. نکته دیگر این آیه درباره دو مفهوم «غفلت» و «اعراض» در آیه است که به جهت «غفلت از حساب» است که مردم از آیات حق دوری و اعراض میکنند. به عبارتی دیگر «غفلت» از حساب، علت است و اعراض از آیات خداوند معلول آن. درباره اینکه نزدیک شدن «حساب» و «قیامت» به چه معنایی است؟ نظرات مختلفی بیان شده است، از جمله آنکه: بعضی در مقایسه دنیا و آخرت میگویند: باقیمانده دنیا در برابر آنچه گذشته کم است و به همین دلیل قیامت نزدیک است. برخی دیگر، معتقدند این تعبیر نسبت به رستاخیز است و چون در زبان عرب گفته شده «هرآنچه قطعا میآید، نزدیک است» این جمله ناظر به آن است. برخی از مفسران مانند «قرطبی» نظرشان این است که حساب در اینجا اشاره به «قیامت صغری» یعنی مرگ است. اما مکارم این نظر را درست ندانسته و این آیه را ناظر به «قیامت کبری» میداند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۱۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۳۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۵۲-۳۵۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
