آیه ۳۹ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در پاسخ مشرکان چنین میگوید: «اگر [[کافران]] میدانستند زمانی را که نمیتوانند شعلههای آتش [[دوزخ]] را از صورت و پشت خود دور سازند و هیچکس به یاری آنها نخواهد شتافت، هرگز تعجیل در عذاب نمیکردند و نمیگفتند کی فرا میرسد.» تعبیر به صورتها و پشتها در آیه به این جهت است که آتش دوزخ از همه اطراف، جهنمیان را احاطه کرده و راه فراری از آن نیست. همچنین عبارت «و لا هم ینصرون» اشاره به این مطلب است که این [[بتپرستی|بتهایی]] را که میپرستند و گمان میکردند [[شفیعان]] آنها هستند، در آن روز هیچ کاری از آنها ساخته نیست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۹–۴۱۰|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۹ سوره انبیاء، سی و نهمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه پاسخ قرآن به تقاضای مشرکان نسبت به فرارسیدن قیامت است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر کافران ميدانستند هنگامي که نميتوانند آتش را از پس و پيش خود باز دارند و آنان ياري نميگردند، (در رابطه با آمدن عذاب شتاب نميورزيدند)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اگر کافران بدانند که هنگامی که نتوانند آتش را از چهرههایشان و از پشتهایشان باز دارند، و یاری نیابند [به صدق آن وعده پی برند]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در پاسخ مشرکان چنین میگوید: «اگر کافران میدانستند زمانی را که نمیتوانند شعلههای آتش دوزخ را از صورت و پشت خود دور سازند و هیچکس به یاری آنها نخواهد شتافت، هرگز تعجیل در عذاب نمیکردند و نمیگفتند کی فرا میرسد.» تعبیر به صورتها و پشتها در آیه به این جهت است که آتش دوزخ از همه اطراف، جهنمیان را احاطه کرده و راه فراری از آن نیست. همچنین عبارت «و لا هم ینصرون» اشاره به این مطلب است که این بتهایی را که میپرستند و گمان میکردند شفیعان آنها هستند، در آن روز هیچ کاری از آنها ساخته نیست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۹۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۰۹–۴۱۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
