آیه ۲۵ سوره محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵ سوره محمد''' بیست و پنجمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۵ سوره محمد''' بیست و پنجمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه به صفات و موضعگیریهای [[منافقان]] در برابر [[خدا|خداوند]] و [[پیامبر اسلام|پیامبرش]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به اعمال و کارهای منافقان در مقابل فرمان [[جهاد]] اشاره دارد و میگوید: «کسانی که بعد از روشن شدن [[حق]] بازگشتند و پشت کردند. [[شیطان]] اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنها را به آرزوهای دور و دراز فریفته است.» به گزارش مکارم، برخی [[مفسران]] گفتهاند که این آیه درباره گروهی از [[کفار]] [[اهل کتاب]] سخن مىگوید که قبل از آمدن پیامبر اسلام نشانههای او را بر اساس [[کتابهای آسمانی]] خود میدانستند و در انتظار او بودند. اما وقتی او قیام کرد به او پشت کردند و به او [[ایمان]] نیاوردند. اما مکارم معتقد است که بنابر قرائنی كه در آیات قبل و بعد هست؛ معلوم میشود این آیه نیز درباره منافقان است که با وجود دیدن حق و آمدن نزد پیامبر به خاطر پیروی از هوا و هوسهایشان با دستورات او مخالفت کردند و به او پشت نمودند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۲-۴۷۳|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | محمد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره محمد بیست و پنجمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه به صفات و موضعگیریهای منافقان در برابر خداوند و پیامبرش اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙ الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسانیکه ـ پس از آنکه هدایت برایشان روشن شده است ـ به ( کفر) گذشتة خویش برگشتند، شیطان (کارهایشان را) برای آنها آراسته جلوه داد و آنانرا با آرزوهای طولانی فریفت»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان کسانی که پس از آنکه راه هدایت بر آنان روشن شده است، به آن پشت کردند [و به گذشته برگشتند]، شیطان آن را در چشمشان آراسته است و به آنان مهلت و میدان داده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به اعمال و کارهای منافقان در مقابل فرمان جهاد اشاره دارد و میگوید: «کسانی که بعد از روشن شدن حق بازگشتند و پشت کردند. شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنها را به آرزوهای دور و دراز فریفته است.» به گزارش مکارم، برخی مفسران گفتهاند که این آیه درباره گروهی از کفار اهل کتاب سخن مىگوید که قبل از آمدن پیامبر اسلام نشانههای او را بر اساس کتابهای آسمانی خود میدانستند و در انتظار او بودند. اما وقتی او قیام کرد به او پشت کردند و به او ایمان نیاوردند. اما مکارم معتقد است که بنابر قرائنی كه در آیات قبل و بعد هست؛ معلوم میشود این آیه نیز درباره منافقان است که با وجود دیدن حق و آمدن نزد پیامبر به خاطر پیروی از هوا و هوسهایشان با دستورات او مخالفت کردند و به او پشت نمودند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۷۲-۴۷۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره محمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
