آیه ۳۱ سوره جاثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۳۱ سوره جاثیه''' سی‌ و یکمین [[آیه]] از چهل و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه به نتیجه دادگاه [[روز قیامت]] درباره [[کافران]] اشاره شده است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۶۸۰|ج=۲۷}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۵۴|ج=۱۸}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۰۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۰۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه، به سرنوشت گروه کافران اشاره دارد و چنین می‌گوید: «اما کسانی که کافر شدند به آنها گفته می‌شود مگر آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما استکبار می‌کردید و تسلیم [[حق]] نمی‌شدید و قومی مجرم و [[گناه‌|گناه‌کار]] بودید.» مکارم در مورد [[تفسیر]] آیه نکاتی را آورده است: «نکته اول آنکه در این آیه تنها سخن از [[کفر]] است و اعمال بد به عنوان یک عامل دخول در [[عذاب]] الهی ذکر نشده، ممکن است به خاطر آن باشد که مسئله کفر به تنهایی موجب عذاب است یا به خاطر اینکه تعبیر به «مجرمین» در آیه برای بیان این مطلب كافی است. نکته دیگر اینکه در اینجا سخنی از مجازات [[دوزخ]] به میان نیامده، اما سخن از سرزنش [[پروردگار]] است که بزرگ‌ترین مجازات محسوب می‌شود و دوزخ در برابر آن از اهمیت کمتری برخوردار است. آخرین نکته اینکه مشکل بزرگ این گروه از یک سو مسئله «استکبار» در برابر آیات الهی است و از سوی دیگر تداوم [[گناه]] است که از جمله‌ «کُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِینَ‌» استفاده می‌شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۳-۲۸۴|ج=۲۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره جاثیه]]، چهل و پنجمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره دخان]] و پیش از [[سوره احقاف]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۱۴ سوره جاثیه|آیه ۱۴]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره جاثیه، یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۹۰۰|ف=سوره جاثیه}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۴

آیه ۳۱ سوره جاثیه
مشخصات قرآنی
نام سورهجاثیه
تعداد آیات سوره۳۷
شماره آیه۳۱
شماره جزء۲۵
شماره حزب۱۰۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۱ سوره جاثیه سی‌ و یکمین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه به نتیجه دادگاه روز قیامت درباره کافران اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمِينَ آیهٔ ۳۱ از سورهٔ ۴۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و امّا آنانکه کفر ورزیده‌اند (به آنان گفته می‌شود:) مگر آیه‌های من بر شما خوانده نمی‌شد که تکبّر ورزیدید و قومی گناهکار بودید؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اما کسانی که کفرورزیده‌اند [به آنان فرماید] آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد که استکبار ورزیدید و قومی گنهکار شدید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه، به سرنوشت گروه کافران اشاره دارد و چنین می‌گوید: «اما کسانی که کافر شدند به آنها گفته می‌شود مگر آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما استکبار می‌کردید و تسلیم حق نمی‌شدید و قومی مجرم و گناه‌کار بودید.» مکارم در مورد تفسیر آیه نکاتی را آورده است: «نکته اول آنکه در این آیه تنها سخن از کفر است و اعمال بد به عنوان یک عامل دخول در عذاب الهی ذکر نشده، ممکن است به خاطر آن باشد که مسئله کفر به تنهایی موجب عذاب است یا به خاطر اینکه تعبیر به «مجرمین» در آیه برای بیان این مطلب كافی است. نکته دیگر اینکه در اینجا سخنی از مجازات دوزخ به میان نیامده، اما سخن از سرزنش پروردگار است که بزرگ‌ترین مجازات محسوب می‌شود و دوزخ در برابر آن از اهمیت کمتری برخوردار است. آخرین نکته اینکه مشکل بزرگ این گروه از یک سو مسئله «استکبار» در برابر آیات الهی است و از سوی دیگر تداوم گناه است که از جمله‌ «کُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِینَ‌» استفاده می‌شود.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.