آیه ۳۲ سوره جاثیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۲ سوره جاثیه''' سی و دومین [[آیه]] از چهل و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۲ سوره جاثیه''' سی و دومین [[آیه]] از چهل و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به عکس العمل و سخنان [[کافران]] مستکبر در برابر آیات الهی اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، در توضیح علت [[عذاب]] کافران در [[قیامت]] چنین آورده است: «هنگامی که گفته میشد وعده الهی [[حق]] است و در قیامت هیچ شکی نیست. شما میگفتید: ما نمیدانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانی در این باره داریم و به هیچوجه [[یقین]] نداریم.» مکارم درباره سخن کافران میگوید: «آنها از روی تردید و شک درمورد [[معاد]] و قیامت این سخنان را نمیگفتند، بلکه از روی استکبار و [[غرور]] و لجاجت این حرفها را به زبان میآوردند و تنها هدفشان نیز مسخره کردن و استهزاء بود.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۶-۲۸۷|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جاثیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۷ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره جاثیه سی و دومین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به عکس العمل و سخنان کافران مستکبر در برابر آیات الهی اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُمْ مَا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هنگامیکه گفته میشد: وعدة خداوند حق است و شکی در رخ دادن قیامت نیست، میگفتید: ما نمیدانیم قیامت چیست، ما تنها گمانی (دربارة آن) داریم و به هیچ وجه یقین و باور نداریم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون گفته میشد که وعده الهی حق است و در قیامت شکی نیست، میگفتید نمیدانیم قیامت دیگر چیست؟ آن را جز گمانی نمیپنداریم، و ما [در حق آن] باورمند نیستیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، در توضیح علت عذاب کافران در قیامت چنین آورده است: «هنگامی که گفته میشد وعده الهی حق است و در قیامت هیچ شکی نیست. شما میگفتید: ما نمیدانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانی در این باره داریم و به هیچوجه یقین نداریم.» مکارم درباره سخن کافران میگوید: «آنها از روی تردید و شک درمورد معاد و قیامت این سخنان را نمیگفتند، بلکه از روی استکبار و غرور و لجاجت این حرفها را به زبان میآوردند و تنها هدفشان نیز مسخره کردن و استهزاء بود.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۸۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۵۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۸۶-۲۸۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جاثیه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
